krótka bajka o przyjaźni.

Pewnego razu Uczeń podszedł do swego Mistrza siedzącego w zamyśleniu na pniu starego spróchniałego dębu i zadał mu pytanie:

- Mistrzu, kto to jest przyjaciel???

- Przyjaciel to człowiek, który cieszy się Twoim sukcesem i martwi się Twoją porażką. To człowiek, który pomoże Ci w potrzebie i nie będzie żądał niczego w zamian. To człowiek, który będzie płakał razem z Tobą i razem z Tobą się śmiał.
To człowiek, który będzie z Tobą nie tylko w dobrych chwilach, ale i w tych złych. To człowiek, który potrafi zrozumieć Ciebie nawet, gdy Ty siebie nie zrozumiesz.
To człowiek, który się od Ciebie nie odwróci, gdy wszyscy inni już odejdą.

Uczeń usiadł obok Mistrza i zaczął się zastanawiać nad tym co usłyszał. Różne myśli kłębiły mu się w głowie, i w końcu ponownie zapytał:

- To w takim razie jest to osoba, która Mnie kocha, bo ja właśnie tak jak opisałeś wyobrażałem sobie kogoś, kto Mnie będzie kochał.

- Człowiek, który Cię kocha nigdy nie zwróci się przeciwko Tobie, nawet jeżeli go zranisz. Widzisz ten pień dębu na którym siedzimy?

– Tak Mistrzu, ale co to ma wspólnego z moim pytaniem?

- Ten, który Cię będzie kochał będzie jak dąb, a Ty będziesz jak ziemia, która pozwala mu rosnąć. Nawet jak go zetną, to zawsze pozostaną korzenie, które będą Was łączyć.